معنی شوخ دیده در لغت نامه دهخدا

شوخ چشم. بی شرم. وقح. وقاح. وقیح. بی حیا. (یادداشت مؤلف). گستاخ و بی ادب و هرزه و اوباش. (ناظم الاطباء). چشم دریده: گفت ای خداوندجهان این شوخ دیده را به صدقات گور پدر آزاد کن تا مرا در بلایی نیندازد. (گلستان). ملک بخندید و ندیمان را گفت چندانکه مرا در حق خداپرستان ارادت است و اقرار مر این شوخ دیده را عداوت است و انکار. (گلستان)، عشوه گر. زیبا. رعنا. طناز:، آن بت شوخ دیده کز رخ اوست، طیره خورشید و ماه شرمنده.، سوزنی.، هست از شکوفه نغزتر و شوخ دیده تر، خاقانی ازشکوفه امید وفا مدار.، خاقانی.، ز بی شرمی کسی کو شوخ دیده ست، چو نرگس با کلاه زرکشیده ست.، نظامی.، خواهی که پای بسته نباشی به دام دل، با مرغ شوخ دیده مکن هم نشیمنی.، سعدی.، ماهی و مرغ دوش ز افغان من نخفت، وان شوخ دیده بین که سر از خواب برنکرد.، حافظ